Stara ljubav

Stara ljubav Pisac: Milorad Mitrović

* * *

        Stara ljubav

   Gle, na bregu tamo gore
Ponosite stare dvore.

   Al' u dvoru nikog nije,
Tu sad gavran pesme vije,

   I vekovi, što sve plene,
Mirno ruše tvrde stene.

   Al' kad ponoć sankom niha,
S dvora blesne svetlost tiha,

   I kô nebom orô suri,
Vitez jedan dvoru juri.

   Lik mu mrači sumnja ljuta,
Za mač hvata često puta,

   A zvekirom snažno bije,
Kada dođe do kapije.

   U tom času ozgo s dvora
Škripne krilo od prozora,

   I devojka, anđô pravi,
Plašljivo se s dvora javi.

   „Ljubiš li me još i sada?"
On je pita bled od jada.

   A devojka stidom rudi
I baca mu cvet sa grudi.

   Sad i opet mir se vrne,
I tamnina noći crne;

   A za ovim slavuj poje
Najnežnije pesme svoje.

---

Izvor

• Milorad J. Mitrović: Pesme, SKZ, Beograd, 1910, str. 31-32

Ovaj tekst je u javnom vlasništvu u Srbiji, Sjedinjenim državama i svim ostalim zemljama sa periodom zaštite autorskih prava od života autora plus 70 godina jer je njegov autor, Milorad Mitrović, umro 1907, pre 117 godina.