[Rani majka Stevu nejakoga]
Rani majka Stevu nejakoga,
Sve preslicom i rukom desnicom;
U zle dane, u godine gladne.
Kada Stevo ženidbe dorasto,
Al govori stara mila majka: 5
„Ajde Stevo, da te ženi majka!”
Al govori prenejaki Stevo:
„Ajde majko, i meni je drago,
Prosi meni bogatu Anicu!”
Al govori stara mila majka: 10
„Bogom tebi, moj Stevo nejaki,
Ti se mani Anice bogate,
Anica je roda neljubljena.”
Na to Stevo ništa ne govori,
Do l on prosi Anicu djevojku; 15
Prosio ju, pa ju isprosio.
Kada mladi u ložnici bili,
I on ide Anici djevojci:
„Daj Anice, da obljubim lice!”
„Ne dam Stevo obljubiti lica, 20
Dok ne ubješ stare mile majke!”
Uze Stevo staru milu majku,
Pa ju vodi u goru zelenu,
Pa ju meće pod jelu zelenu,
I on traži po gori zmijicu, 25
Pa on vadi srce iz zmijice,
I on nosi svojoj vjernoj ljubi:
„Evo t ljubo srca od matere!”
Al govori previjerna ljuba:
„Ne miriše ljebom bijelijem, 30
Nit miriše vinom rumenijem,
Do l’miriše svakojakom travom.”
I oi ide staroj miloj majci,
Pa on vadi srce iz matere,
Pa ga nosi svojoj vjernoj ljubi. 35
Kada bio ispred polja ravna,
Progovara srce materino:
„Jesam li ti govorila Stevo,
Da se maneš bogate Anice!
Nijesi ćeo poslušati majke, 40
Do l’ti prosiš bogatu Anicu,
Pa si svoju pogubio majku.”
Mrtav pada Stevo od žalosti,
Od žalosti kao od bolesti.
Kud je palo srce materiio, 45
Otud raste smilje i bosiljak;
Kud pao prenejaki Stevo,
Tuda raste trnje i kopriva!
