Noćna idila
Pisac: Danica Marković



* * *


        
Noćna idila


I brda, i polja, sve okolom spava,
Tek žubor potoka tišinu preseca
I kapanje rose što u noći jeca.
A kroz oblačiće mesec prosijava.
To s visine luna baca svetlost bledu
Na visoka drva u dugačkom redu.

Izmaglica sjajna uzdigla se gore,
Kradući se u vis kroz mirnu dolinu,
Pa tananim velom obvila planinu
I na njenom vrhu porušene dvore.
A drum se belasa put naših koraka
Kao gorostasna, izbledela traka.

Iz prvih cvetića ljubičice skromne
Uzdiže se himna vedrome proleću,
I sa ovim drugim akordi se spleću
Iz predela daljnih prirode ogromne.
I tu, sred lepota što se krugom roje,
Udare srdaca slušamo nas dvoje.


Izvor

  • Danica Marković:Istorija jednog osećanja, sabrane pesme, Narodna knjiga/Alfa,Gradska biblioteka "Vladislav Petković Dis, Čačak, 2006., Priredili Milivoj Nenin i Zorica Hadžić, str. 15.


 
Ovaj tekst je u javnom vlasništvu u Srbiji, Sjedinjenim državama i svim ostalim zemljama sa periodom zaštite autorskih prava od života autora plus 70 godina jer je njegov autor, Danica Marković, umro 1932, pre 92 godine.