* * *
Želja Mare Temišvarke
Boga moli Mara Temišvarka
Daj mi, Bože, momče neženjeno,
Neženjeno a vere rišćanske,
Što ne pije vina ni duvana,
Već on nosi zelenu dolamu, 5
I čakšire čičeklik kumoša,
I tozluke menevi skerleta,
Crn mu perčin beo vrat pokrio,
Bela lica crnih nausnica,
I zeleno na kalpaku perje. 10
Što molila Mara Temišvarka,
Što molila to joj i Bog dao.
Bog joj dade momče neženjeno,
Neženjeno a vere rišćanske,
On ne pije vina ni duvana, 15
Već on nosi zelenu dolamu,
I čakšire čičeklik kumoša,
I tozluke menevi skerleta,
Crn mu perčin beo vrat pokrio,
Bela lica, crni nausnica, 20
I zeleno na kalpaku perje.
Meko stere Mara Temišvarka:
Jedan tavan vasleđena cveća,
Drugi tavan rumene ružice,
Svu noć momče ne imade sanka, 25
Od zadaja vasleđena cveća,
Od mirisa rumene ružice,
Od lepote Mare Temišvarke.
|
|
Reference
Izvor
Srpske narodne pjesme, skupio ih i na svjet izdao Vuk Stefanović Karadžić, knjiga peta, u kojoj su različne ženske pjesme, državno izdanje, Biograd, Štamparija Kraljevine Srbije, 1896, str. 419-420.
