Deklaracija o državnom i političkom uređenju države (1992)

Deklaracija o državnom i političkom uređenju države  (1992) 


Poštujući vjekovnu borbu srpskog naroda, za slobodu i ujedinjenje, koje je, prvi put u našoj istoriji izvojevao Stefan Nemanja, prije skoro 9 vjekova, koje je ponovo započeo Vožd Karađorđe, prije dve stotine godina a koje je ostalo nama da ga dovršimo.

Imajući u vidu da je srpski narod u toku drugog svjetskog rata bio donio odluku da se sa drugim narodima udruži u zajedničku državu, koja se raspala;

Polazeći od prirodnog i neotuđivog prava svakog naroda na samoopredeljenje i prava da slobodno određuju svoj politički status, i obezbeđuju ekonomski, socijalni, i kulturni razvoj i od rješenosti srpskog naroda da živi u svojoj državi, Skupština srpskog naroda u Bosni i Hercegovini na zasjedanju 12. avgusta 1992. godine donijela je

DEKLARACIJU
O DRŽAVNOM I POLITIČKOM UREĐENjU
DRŽAVE

I

Srpska Republika je država srpskog naroda. U njoj kao ravnopravni građani žive i pripadnici i drugih nacija pod uslovom da imaju državljanstvo Srpske Republike.

Granice države definitivno će biti određene plebiscitarno, a moraju obuhvatiti područja srpskih etničkih sredina uključujući i područja na kojima je izvršen genocid nad srpskim narodom.

Ime države biće konačno određeno plebiscitom (naziv Bosna i Hercegovina već ima međunarodno priznanje).

Državni simboli su: himna „BOŽE PRAVDE”, zastava crveno-plavo-bijela, i grb Nemanjića predstavljen dvoglavim bijelom orlom sa krunom iznad na čijim prsima je crveni štit sa krstom i četiri ocila između krakova.

Državljanstvo se stiče i gubi na osnovu Zakona o državljanstvu.

II

Država je jedinstvena i suveren.

Oblik vladavine je republika.

Politički sistem obezbeđuje jednakost i ravnopravnost pred Zakonom, garantuje slobode i prava građana u skladu sa međunarodnim standardima, uz poštovanje i uvažavanje socijalne pravde.

Demokratija se ostvaruje opštim pravom glasa, višestranačkim parlamentarnim sistemom, tajnim glasanjem, kao i dosljednim razdvajanjem zakonodavne izvršne i sudske vlasti.

Ekonomija se zasniva na privatnoj svojini i tržišnoj privredi, a država će zadržati svojinu samo na dobrima za koje bude odlučeno da moraju biti javna.

III

Sloboda vjeroispovesti je zajamčena, vjerske zajednice su jednake pred zakonom, slobodne u vršenju vjerskih poslova i vjerskih obreda, mogu osnivati vjerske škole, i izvoditi nastavu, baviti se privrednim i drugim djelatnostima, primati poklone, stvarati zadužbine i njima upravljati.

Zabranjen je prinudno prevođenje ljudi iz jedne vjere u drugu.

IV

Srpska pravoslavna crkva je crkva srpskog naroda. Država će sarađivati sa srpskog pravoslavnom crkvom u svim oblastima, a naročito na čuvanju, njegovanju i razvijanju kulturnih, i tradicionalno duhovnih vrijednosti srpskog naroda.

V

Sa Republikom Srpskom Krajinom i Saveznom Republikom Jugoslavijom zaključiće se sporazum o pružanju pomoći za odbranu, o carinskoj i monetarnoj uniji, o zajedničkom tržištu, o organizovanju javnog saobraćaja, telekomunikacionog sistema, privrednih aktivnosti, o zajedničkim školskim programima, o zajedničkim nastupima u međunarodnim odnosima i dr.

Svim stvarnim prijateljskim državama biće ponuđena svestrana saradnja uz poštovanje svim važećih međunarodnih normi ponašanja.

VI

Odnose sa Hrvatima i Muslimanima u bivšoj SR BiH treba završiti političkim dogovorom oko granica, a u slučaju insistiranja međunarodne zajednice, konfederalni savez s njima može biti prihvaćen isključivo na osnovu ravnopravnih odnosa, reciprociteta, i nemješanja u unutrašnje odnose.

VII

Odmah po završetku ratnih dejstava, biće provedeni novi izbori, radi konstituisanja ustavotvorne Skupštine. Novim Ustavom će biti regulisana navedena pitanja (ime, oblik vladavine, politički sistem, i dr.).

Broj 02-803/92
3. septembar 1992. god.

Predsjednik
Skupštine
Srpske Republike
Mr Momčilo Krajišnik, s. r.

Izvor

uredi
  • Službeni glasnik Srpske Republike, Godina I — Broj 14, ponedjeljak, 7. septembar 1992. Sarajevo.