Aleje stare

Aleje stare Pisac: Jakov Šantić

* * *

               25.
        Aleje stare

Aleje stare ... Svud tišina groba ...
Korov i trava pokrili su staze ...
Ovdje u gluho i ponoćnje doba
Ljubavi mrtve s mjesečinom slaze ...
 
Tu drevni dvorac samuje u granju,
Kraj njega ribnjak presušen ... Bez ruka
Kipovi ćute u svom umiranju
I staro drvlje tužno, bez jauka.
 
O, hajd'mo dalje! Hajd'mo, no u tuzi!
Nek naše duše budu oltar svemu
I tog raspadanja smisao nijemu
 
Izrazimo tiho u božanskoj suzi! ...
Slušaj! Samrt ‘odi raširenih röka,
I umire drvlje tužno, bez jauka ...
 
Ćigale (Lošin Mali), septembra, 1905.

---

Izvor

• Jakov Šantić:Sabrane pjesme, Edicija Živa baština, Svet knjige,Beograd, i Institut za književnost i umetnost, Beograd 2005., Priredio Siniša Tutnjević, str. 130.

Ovaj tekst je u javnom vlasništvu u Srbiji, Sjedinjenim državama i svim ostalim zemljama sa periodom zaštite autorskih prava od života autora plus 70 godina jer je njegov autor, Jakov Šantić, umro 1905, pre 119 godina.