Al' si, dušo

Al' si, dušo...  (1861)  Pisac: Vladimir Vasić

Al' si, dušo...

Al' si, dušo, divna stasa,

Divna stasa vilinskoga,

Mirisnijem dahom dišeš,

Dahom mira rajevskoga!

A te oči — dvije zvezde,

Pune žara, pune sjaja —

Aoh, oči! dosta puta

Mamiste mi uzdisaja!

A ta usta — đul rumeni,

Zbore samim poljupcima,

Pa se topim... aoh, dušo!

Blago onom koj te ima!

U Berlinu.

Napomena

Objavljeno u časopisu Danica, 1862, str. 60—61; i knjizi Pesme, str. 38

Izvori

• 1862. Danica. Godina 3, broj 4, str. 60-61.
• Vladimir Vasić: Celokupna dela, Biblioteka srpskih pisaca, Izdavačko preduzeće " Narodna prosveta, Beograd, strana 23.

Ovaj tekst je u javnom vlasništvu u Srbiji, Sjedinjenim državama i svim ostalim zemljama sa periodom zaštite autorskih prava od života autora plus 70 godina jer je njegov autor, Vladimir Vasić, umro 1864, pre 160 godina.