Дех цоме ил мио сперар ми венне мено

Deh come il mio sperar mi venne meno
Писац: Динко Рањина

* * *

5.

Deh come il mio sperar mi venne meno:
   Nessun fu piu di me doglioso mai
   La bella fera, ch' io tanto cacciai,
   Hor altri al suo piacer si tene inseno.
Ed altri il frutto pur di questo ameno 5
   Colle, che con fatica io coltiuai,
   Si gode in pace; e à me trahendo guai
   Fa viuer con il cor de doglie pieno.
Et al piu caldo giorno il fonte chiaro
   Ch'io ritrouai in ualle ombrosa, e humile; 10
   Altri si beue, & io moro d' inopia.
Ond'e l mio uiuer più, ch'assentio^[1] amaro
   Veggendo ch' altri à se mie cose appropria.
   Cosi fortuna ua cangiando stile.

Originalni izvor

Il secondo volume delle rime scelte da diversi eccellenti autori, nuovamente mandato in luce. In Vinegia, appresso Gabriel Giolito. MDLXIV, str. 578-592. (580)

Izvor

M. Rešetar: Talijanske pjesme Dinka Ranjine, Građa za povijest književnosti hrvatske, knjiga 4, JAZU, Zagreb, 1904, str. 138.

Овај текст је у јавном власништву у Србији, Сједињеним државама и свим осталим земљама са периодом заштите ауторских права од живота аутора плус 70 година јер је његов аутор, Динко Рањина, умро 1607, пре 417 година.

↑ assentito

[1] ssentito

[1]