Šta ćeš maju plesti v'jenac
kad mu ga je spleo tvorac?
Odjekuj mi glase, sviro,
duševna mi sad poj, liro!
Popuš't sincir, uma rapstvo
dušom grlit slave carstvo!
Pojmo slavi vječno srcem,
naša s' pravda javi licem;
ti bjež', varvar, s sv'jeta brže,
Slavjan mača na te trže.
Svij s', nevehli v'jenac slave,
na Romanske vjekuj glave;
Nikolai car te nosi,
Slavjanin se njim ponosi.
Djelom car se zvati može,
vjernim svojim svud pomože;
od nevjernih svoj rod brani,
s otim v'jenac slave hrani.
Mahmut dobro za njeg' znade
Fet-Alija pred njim pade;
Spagan, Stambol slavu m' svio,
vrh munarah top mu zbio.
Reka bezbož nek ne viče
ni s mečetah odža kriče;
reka luni tavno grijat
i niže se sunce vijat.
Armensku je osvojio,
Turske krilo odvojio;
Dunav mu je sad u ruke,
to Stambolu daje muke;
na Silistru top mu ječi,
njim slavensko ime zveči;
Varna caru ime diže,
osvetaje Slavjan stiže.
Oro zmaju izbi oči,
zna s' Nikolaj kada skoči;
ne kće s njima metat sroka,
dok im u rog zgna proroka.
Zdrav Slavjanah budi care!
Svi protivni za te mare.
Brani đecu, te Slavjane,
njine pršti sve dušmane!
