* * *
[Crna Goro, da li me poznavaš]
Crna Goro, da li me poznavaš,
Je li znaješ kad sam te odija,
Kad smo bili trista i tri svata?
Isekoše do tries delije,
Potikaše — nigde nijednoga! 5
Pogubiše kuma i starejka,
Pogubiše dva ručna devera,
Dva devera, dva ručna prstena,
Pogubiše Janka mladoženju,
S’l ostade taj lepa devojka. 10
Progovara taj lepa devojka:
„Čujte mene do trijes delije,
Pušte te me dole na drumove,
Da izvadim svileni peškiri,
Da ja vidim Janka mladoženju!“ 15
Puštiše gu do trijes delije,
Ne uzima svileni peškiri,
No izvadi tija kleti noži,
Pa udari u toj kleto srce.
Udrejeći ona govorila: 20
„Legaj, Janko, oba da legamo!“
|
|
Pevač, mesto zapisa i napomena
Darka Novković, iz Gornjeg Stopanja
Reference
Izvor
- Dragutin M. Đorđević: Život i običaji narodni u Leskovačkoj Moravi, Naučno delo, Beograd, 1958., str. 632.
