Umre mladi, mladi mladoženja

Jaoj, umre mladi, mladi mladoženja,
Lele, Mito, mladi mladoženja
Jaoj, kamo tebe kuma i starojke
Lele, Mito kuma i starojke?
Jaoj, kamo tebe mlade i neveste
Lele, Mito mlado i neveste?
Jaoj, kamo tebe dever do devojke,
Lele, Mito, dever do devojke?
Jaoj, kamo tebe to crno arapče!^[1]
Lele, Mito, to crno arapče?
Jaoj, kumova ti ona crna zemlja
Lele, Mito, ona crna zemlja,
Jaoj, a starojka ta zelena trava
Lele, Mito, ta zelena trava.
Jaoj, zaduhnuše vihpi i vetrovi
Lele, Mito, vihpi i vetrovi,
Jaoj, zagptoše bele zabuljače
Lele, Mito, bele zabuljače.
Jaoj, rasti jelo diguj granje gore
Lele, Mito diguj granje gore,
Jaoj, da prolaze kićeni svatovi
Lele, Mito, kićeni svatovi.

Imena lica od kojih su zabeležene pesme

Lenka žena Vase Stankovića, pisara opštinskog, iz sela Šarkamena.

Napomene

1. Pod ovim se razume nakonče, koje mladoženja i mlada po dolasku sa venčanja pred kućom mladoženjinom primaju na ruke.

Izvor

Stanković, Ž. 1951. Narodne pesme u Krajini. Muzikološki institut SANU: Beograd., br. 9, str. 18.