Srbinova zvijezda  (1893) 
Pisac: Ljubomir N. Mirković


Zavitu velom budućnosti tamne
Tek kao iskru slabu i malenu,
Zvijezdu gledam Srbinove sreće,
Daleko, daleko jošte udaljenu.

I sad se znadu tragovi joj hoda
Po srpskom nebu još u dobi davnoj,
Ima ih što su svijetli i jasni,
Jasnoćom zbore o prošlosti slavnoj.

Ima ih, pa se posve zagubili
U oblacima Srbinovih jada,
Oni su tumač prošlosti kukavne,
Oni su tumač Srbinova pada.

*

Oj, sveta iskro, tamo u daljini,
Da li ćeš igda ostaviti trage,
Koji će biti tumač vjekovečno
Srbinske sreće i slobode drage?

Izvor

uredi

1893. Bosanska vila, list za zabavu, pouku i književnost. Godina osma, broj 24, str. 361.


 
Ovaj tekst je u javnom vlasništvu u Srbiji, Sjedinjenim državama i svim ostalim zemljama sa periodom zaštite autorskih prava od života autora plus 70 godina jer je njegov autor, Ljubomir N. Mirković, umro 1906, pre 118 godina.