Smrt Senjanin-Stevana
0001 Da sjedimo da se veselimo,
0002 I po tome da vam pjesmu kažem,
0003 Od istine što je za družine.
0004 Silan junak ispod Senja prođe,
0005 Od Senja se zaklonio štitom,
0006 A od sunca ždralovijem krilom,
0007 Da mu sunce ne opali lica.
0008 Na junaku odijelo divno:
0009 Na pleća mu od zlata azdija,
0010 Na glavu mu kalpak i čelenka,
0011 Sve mu pala pera niz ramena,
0012 Sve u srmi i u čisto zlato;
0013 Pod junakom dorat od mejdana,
0014 U ruke mu sedevli tambura,
0015 Tanko kuca, ljepše popijeva,
0016 Pripijeva Ivan-kapetan:
0017 “Đe si, Ivo, brate od matere,
0018 “Ako čuješ glasa i avaza,
0019 “Odi, brate, da se sastanemo,
0020 “Jerbo smo se davno rastavili,
0021 “Rastavili majci pod pojasa,
0022 “Želja moja da se sastanemo.”
0023 To se čulo Senju bijelome,
0024 Aber dođe Ivan-kapetanu.
0025 Kad to čuo Ivan kapetane,
0026 Skoči Ivo na noge lagane,
0027 Pa otide prijekijem putem
0028 Pred junaka na bogaza tvrda,
0029 Pa otkrši jelovu grančicu,
0030 Pobi granu nasred druma puta.
0031 Malo stalo, dugo ne trajalo,
0032 Dok eto ti dobroga junaka
0033 Na doratu konju od mejdana,
0034 U ruke mu sedevli tambura,
0035 Tanko kuca, ljepše popijeva,
0036 Pripijeva Ivan-kapetana!
0037 “Đe si, Ivo, brate od matere,
0038 “Ako đegođ glasa čuješ moga,
0039 “Odi, brate, da se sastanemo,
0040 “Davno smo se majci rastavili,
0041 “Rastavili majci pod pojasom.”
0042 A to Ivan i sluša i gleda,
0043 Pa opali pušku dževerdara,
0044 Te pogodi na konju junaka;
0045 Na prsi mu toke prolomio,
0046 A na pleće pendžer otvorio,
0047 Pade junak u travu na glavu,
0048 A pripade Ivan kapetane,
0049 Da junaku posiječe glavu.
0050 Ranjen junak poče besjediti:
0051 “O Boga ti, neznana delijo,
0052 “Ti kako se po imenu vičeš,
0053 “Stan’ prestani da siječeš glavu,
0054 “Dok mi štogođ za Ivana kažeš,
0055 “Ono mi je bratac od matere.
0056 “Ja sam čuo za Senje bijelo
0057 “Na krajini da je udaljeno,
0058 “I u njemu Ivan-kapetana,
0059 “Sve ja idem, i za Senje pitam,
0060 “Želja moja brata sagledati,
0061 “Stara ga je pozdravila majka.”
0062 Kad to čuo Ivan kapetane,
0063 Proli suze niz bijelo lice,
0064 Pa poteže srebrne andžara,
0065 Ćaše sebe u srce udriti.
0066 Senjani se blizu pridesiše,
0067 Ne dadoše Ivu poginuti,
0068 Tu uzeše dijete Stefana,
0069 Mila brata Ivan-kapetana,
0070 Pa ga nose Senju bijelome,
0071 Na Ivovu od kamena kulu.
0072 Besjedi mu Ivan kapetane:
0073 “Mili brate, nejaki Stefane,
0074 “Možeš li mi, brate, preboljeti,
0075 “Da te nosim moru širokome,
0076 “Da ja vidam tvoje rane grdne?”
0077 Besjedi mu dijete Stefane:
0078 “Ne nosi me moru širokome,
0079 “Ne mogu ti, brate, preboljeti,
0080 “No te molim, Ivan-kapetane,
0081 “Pošalji mi svijetlo oružje
0082 “I dorata konja od mejdana,
0083 “U Ušćupa mojoj staroj majci,
0084 “Nek se stara za života rani.”
0085 To izusti, a dušu ispusti.
