Jovan Ilić
Vikipedija
Vikipedija
Vikipedija ima članak u vezi sa ovim tekstom:


Sinđelić
Pisac: Jovan Ilić



Sinđelić

Pred gradom Deligradom,
   Vije se st'jeg,
Pod st'jegom, pod barjakom
   Sinđelić beg.
Ko mrki vuci
Oko njega lete Turci:
     Trese se silan grad,
        Deligrad!
 
Sinđelić haber nema,
   Beg-serdar,
Turčinu handžar sprema,
   Lijep dar!
S bedema turske klete
Ćelave glave lete:
   »Ummetti ....
   Allah il Allah!« 
     Hahaha!

Sinđelić haber nema,
   Beg-serdar,
Dževerdar Turkom sprema,
   Lijep dar!
Na čibuk turekoj ali
Lubarde ognjem pali,
     Trese se silan grad,
        Deligrad!
 
Vedro se nebo ježi
   Od silnog pra',
U dženem Turčin bježi
   Od teškog stra'!
Ljuti se bojak bije,
Purta se čalma vije:
   »Ummetti . . .
   Allah il Allah!« 
     Hahaha!

»Sokole sivi, stani,
   Ustavi let,
Kletog se boja mani,
   Ne mori sv'jet!« 
Sinđelić haber nema,
Dušmane u ad sprema:
     Trese se silan grad,
        Deligrad!
 
Na zemlju tama sađe
   I nasta mrak,
Krvavo sunce zađe
   Za oblak!
Lubarde strašno ječe,
Ognjeni mači zveče:
     Trese se silan grad,
        Deligrad!

»Otvor'te gradu vrata!« 
   Začu se glas,
»Nek Turčin nagna hata,
   Prokleti pas!
Valja mu poći spati,
Valja mu avdes dati:
   Skoro će, skoro doć
     Krvava noć!«

I Turčin nagke kao mrav,
   Ko, b'jesan lav,
Na bedem gazi,
   Časnom se krstu plazi;
Sinđelić k zemlji pade,
Džebani oganj dade:
   Diže se silan b'jes,
     Urnebes!
 
Gle, kako Turčin skače:
   Aj, aj, aj !
Crni mu gavran gače:
   Vaj, vaj, vaj!
»Vrati se, Ture, tvoga ti posta,
»Kada ti osta!« 
Ne sluša, ode gor',
Ko zelen bor:
   »Ummetti . . .
»Allah il Allah !« 
     Hahaha !

Napomene

uredi
  • Ova pesma izdata u: Otadžbina 1875, knj. II ; II rukopis; S. K. Zadruga, 17.

Izvori

uredi
  • Jovan Ilić: Celokupna dela, strana 197 - 199 , Biblioteka srpskih pisaca, Narodna prosveta.


 
Ovaj tekst je u javnom vlasništvu u Srbiji, Sjedinjenim državama i svim ostalim zemljama sa periodom zaštite autorskih prava od života autora plus 70 godina jer je njegov autor, Jovan Ilić, umro 1901, pre 123 godine.