[Svi se sveci, koledo, sbiraše ko]
Svi se sveci, koledo, sbiraše ko[1]
U Ivana koledo, knez Ivana ko
sal ga nema, koledo, svet’ Nikola.
Čekaju ga koledo, redom sveci.
Malo prođe, koledo, i on dođe. 5
Svi mu sveci koledo, ruku ljube,
ruku ljube koledo, i koleno.
Pa ga njega koledo, redom pitu:
gde si bio koledo, svet’ Nikola
od sinoća koledo, do jutrosa? 10
— Tako m’ Boga koledo, redom sveci?
Ja sam bio koledo, preko mora,
đemije su koledo, potonule,
đemidžije koledo, Boga molu
i mene me koledo, spomenuše: 15
kud si, da si koledo, svet Nikolo?
Ovde da si koledo, na pomoći!
Pomogo im koledo, istrgo ih.
Svi mu sveci koledo, ruku ljubu.
Slava tebi koledo, svet Nikolo! — 20
