PRVI POLjUB
Noć je tiha — majsko doba,
Površinom neba vedra
Bezbroj zv'jezda u svom letu
Raširilo zlatna jedra.
Mjesečina meka sija
I od noći danak gradi,
A lagani vjetrić pirka
I prirodi sanak sladi.
Sjetni bulbul u đul-bašči,
Na rumene ruže grani,
U nebesa pjesmu vija,
Da opčara mjesec sjajni.
— Taka mi se nojca usni
Jednom usred zime crne,
Kad 'no vije, kada mrzne,
Kad od leda tica trne.
— Ah! ta mi je nojca tavna
Za to bajna, za to mila, —
Jer poljubac prvi u njoj
Pruži meni moja vila!
