Ogrejala jasna mesečina (Lužnica)

* * *


[Ogrejala jasna mesečina]

Ogrejala jasna mesečina,
l'ko greje, l'ko greje —
daleko se vidi,
č'k se vidi do Stambola grada.
Tam ogreja roblje povrzano 5
i medž njima moju milu braću —
Jovu, Kostu i Radovana,
sestra im se mlogo radovala.
S'ga nema, s'ga nema
brata brata nijednoga, 10
koj če sestru iz dom da izvede
i predade ručnome deveru!


Napomena

Reference

Izvor

Glasnik Etnografskog muzeja u Beogradu, knjiga 41, 1977.; Dušan M. Ćirić: Sedenjća i sedenćarske pesme u Lužnici, str. 190.