Nije Srbin
Nije Srbin kukavica
K'o što misle neki ljudi;
Srce mu je sokolovo,
Njegove su čelik grudi.
Nije Srbin plašljiica
K'o što misle neke rđe;
On se nikom ne poklanja
Niti traži milosrđe.
Nije Srbin izdajica –
Vjeran svom je zavičaju;
Kao suncu sjajni zraci,
Kao anđeli Božjem raju.
Nije Srbin skitalica
Da po sv'jetu hljeba prosi;
Siromašan u svom domu –
Al' se diči i ponosi.
Nije Srbin varalica,
Nit' se krivo rodu kune;
Božjeg straha i ljubavi
Njegove su grudi pune.
No je Srba od postanka
Vazda ljubav zanosila;
Rod ljubiti i za nj' mr'jeti
Briga mu je sveta bila.
I da Srpstvo milo širi,
Svojom braćom da se združi;
Suze rodu da otare
Da nikada ne zatuži.
U Boga je polagao
Svoje sreće uzdanicu,
Da mu v'jerni s blagoslovom
Mač junački i desnicu.
Pa će i Bog dobri dati,
Njemu što on smjerno prosi;
Da se opet sjajnom krunom
Slavno diči i ponosi.
|
Ovaj tekst je u javnom vlasništvu u Srbiji, Sjedinjenim državama i svim ostalim zemljama sa periodom zaštite autorskih prava od života autora plus 70 godina jer je njegov autor, Milo Jovović, umro 1916, pre 108 godina.
|
Bar (Crna Gora), Milo Jovović, „Golub“, broj 11. i 12., u Somboru, za 1. i 15. juni 1895., str. 180.