Moravički epitafi: Gliječa
Moravički epitafi: Gliječa su prepisi tekstova uklesanih na kenotafima u selu Gliječa (Opština Ivanjica).
Spomenik braći Glavinić – Alesandru (†1916) i Dobrosavu (†1914) (Laživero, kraj puta)
- Spomenik izginulih ratnika
- za oslobođenje svoje otadžbine
- braće GLAVINIĆA iz Gliječe
- ALESANDRA
- koi je učestvovo u svim ratovima
- Turskom Bugarskom i Austriskom
- kao borac II gradskog puka. Umro je
- ( . . . ) 6. oktombra 1916. g.
- u 26. godini svog života.
- i DOBROSAVA
- koji pogibe na Trešnjici kod Požege
- prilikom teranja neprijatelja iz Srbije
- 16. novembra 1914. god.
- a poživio 24. god.
- Za svo vreme u Turskom i Bugarskom ratu
- učestvovo kao borac III bater.
- I divizi. poljskog arti. puka.
- Bog da im dušu prosti.
- Ovaj spomen podigoše im
- majka Jelenka stric Arsenije,
- supruga - sna Anka
- i kćer - sinovica Miljka.
Spomenik Velimiru Glaviniću (†1916) (Prljak)
- Spomen
- VELIMIRA D. GLAVINIĆA
- iz Gliječe
- vojnik III poz. 4-og puka,
- ratovao od 12. god. do 16. god.
- Bio je hrabar vojnik.
- U svojih 44. godini
- ostupajući se razboli
- i pošao na lečenje u Francusku
- i sumaren potopi
- u lađu sa drugovima
- 15. marta 1916. g.
- Bog da mu dušu prosti.
- Ostavi svoje mile
- za navek da ga žale
- i spomen mu podižu
- žena Milena, sin Adam, brat Čedo.
Spomenik braći Glavinić – Vladimiru (†1914) i Petku (†1916) (kraj groblja)
- Ovaj spomenik
- pokazuje izginule borce
- i to:
- VLADIMIRA K. GLAVINIĆA
- iz Gliječe,
- narednika III čete I batalj. 4. pešad. puka I poz.
- koji je poginuo u 25. god.
- u borbi sa Austro-Nemcima
- septembra 1914. god. na Malom Ražnju.
- i brata mu
- PETKA
- podnarednika 3. čete 3. batalj. 4 puka
- a koji je poginuo u 24. god.
- u borbi sa Bugarima i Austro-Nemcima
- septembra 1916. g.
- na Kajmakčalanu — Solunski front.
- Spomenik podigoše
- otac Kosta
- braća Lazar, Dragoje i Staniša.
Spomenik Popovićima – Dragomiru (†1916) i Ljubisavu (†1914) (kraj groblja)
- Ovaj spomenik pokazuje
- izginule borce
- DRAGOMIRA POPOVIĆA
- iz Gliječe
- vojnika III čete I bat. II puka I poziva.
- Koji je učastovo u ratu od 1912. do 1916. god.
- prešao i Solunski front
- na položaju Čegorske Planine
- boreći se sa neprijateljom za otadžbinu
- pogibe 9. avgusta 1916. g.
- u svoji 28. god. u najlepšem cvetu.
- Po svojoj smrti
- ostavi ženu Vidosavu, ćerku Milosavu.
- i stric mu
- LjUBISAV
- kao vojnik III č. I b. 4. puka 3 poziva
- i pogibe u borbi sa Austrijancima
- na položaju Kozjaku
- 16. avgusta 1914. g.
- Bog da im dušu prosti.
- Spomen podiže im
- mužu i svekru Vidosava
- i kći Milosava.
Spomenik Luki Popoviću (†1914) (kraj groblja)
- LUKA POPOVIĆ
- iz Gliječe
- 3-ća poziv, 3-ća četa, 1. bat. 4. p. puk
- on ratova ( . . . ) 1912. - 1914. god.
- za oslobođenje
- i junački poginu na Crnom Vru ( . . . )
- 9-og 8. 1914. god. u 45. godini.
- Bi odbornik 7. god.
- Bog da ga prosti.
- Spomen podiže mu
- žena Gvozdenija i sin Đurđe.
Spomenik Milutinu Popoviću (†1918) (kraj groblja)
- Spomen Srpskog junaka,
- viteza, oficira
- MILUTINA POPOVIĆA
- artiljerijskog poručnika
- rođenog u selu Gliječi
- 24. 4. 1886. god.
- od oca Jevta i mati Tankosave,
- koji pogibe u ratu na Solunskom frontu
- 26. (...) 1918. god.
- i sahranjen u Maćedoniji
- u selu Skočiviru kod crkve.
- U školi sam znanje steko
- kako treba čovek biti,
- postah vojnik i naučnik
- branit zemlju roda svoga.
- Ratnik postah i u ratu
- hrabri vitez vojskovođa.
- Na Srbiju udariše
- Turci, Nemci, Švabe, Madžari i Bugari.
- S drugovima gonih, lomih,
- dušmanina roda moga pobedismo,
- salomismo dim dušmana prokleta.
- Prekidosmo sindžir gvožđe
- i skidosmo ropske lance.
- Sinu zora jarkog sunca:
- Srbija je sad slobodna.
- Ja pogiboh za dom mili
- za slobodu svoga roda,
- svi kažite Bog da prosti
- vitezove mlade kosti.
- Ovaj spomenik podigoše
- svome nezaboravljenom bratu
- braća Jaćim i Dragutin.
Spomenik braći Dragutinović – Panteliji (†1915) i Stanku (†1915) (kraj groblja)
- Ovaj spomen pokazuje za umrle
- borca
- PANTELIJU M. DRAGUTINOVIĆA
- iz Gliječe ( . . . )
- koi poživi 43. god.
- a umro 10. novembra 1915. god.
- u Andrijevici,
- u ostupanju kroz Albaniju.
- Bog da mu dušu prosti.
- Spomen podigoše
- braća Tadija, Milija, Veliša, Voislav
- i sinovi.
- STANKO
- sin Vukadina Dragutinovića
- iz Gliječe,
- koji je poživijo 21. god.
- a umro u Štipu
- kao vojnik I čete 13. puka 3 bataljona,
- umro 20. marta 1915. god.
- Spomen podigoše
- braća Tadija, Milija i Veljo.
Spomenik Nikoliji Glaviniću (†1915) (kraj groblja)
- Oj, putniče mili rode
- priđi bliže
- pak pročitaj tužan spomen
- NIKOLIJE V. GLAVINIĆA
- iz Gliječe,
- vojnika III čete I bat. puka Hajduk Veljka,
- koji je rođen 1896. god.
- umro u Štipu 1915-te god. 22. 2.
- Vojnik odma postak
- u rat pre roka
- za otadžbinu izgubik
- moju lepu mlados
- na veliku tugu i žalos
- moju vamiliji rodu
- kome nikad doći neću
- na mom grobu
- niko ne pali sveću.
- Zbogom rode moj.
- Imadok lepu zlatnu jabuku
- pade mi u Štip i istruli.
- Spomen spodigoše mu
- za večnu uspomenu
- ožalošćeni otac Vule,
- braća Tadija i Milorad.
Spomenik Radivoju Glaviniću (†1915) (u groblju)
- Spomen
- RADIVOJU GLAVINIĆU
- kaplaru III čete I bat. kadrovačkog puka,
- koji boreći se sa Austrijom
- za veru i slobodu
- od teški vojni napora
- umro u mladosti 23-oj god.
- 12. jula 1915. god.
- u Biorskoj vojnoj bolnici
- i tu je sahranjen.
- Ovaj spomen spodiže
- otac Savko, majka Sara i s. Radojka.
Spomenik braći Popović – Radovanu (†1915), Novici (†1914) i Branku (†1916) (u groblju)
- Spomen
- RADOVANA, NOVICE i BRANKA
- braće POPOVIĆA
- sinovima majke Srbije.
- Stupiše u rat Srpski Turskom 1913. g.
- i Austrinskom 1914. g.
- kao borci III čete I bat. P p. p.
- koji učastovaše u sve bojeve
- i kao hrabri borci
- boreći se za slobodu kralja i otadžbinu
- izumreše od zadobijeni rana.
- NOVICA
- je umro dec. mes. 1914. g. u Valjevu
- a brat mu
- RADOVAN
- umre 5. 1. 1915. g.
- kod svoje kuće u selu Gliječi
- a III-im brat
- BRANKO
- poginu boreći se sa Bugarima
- na Kajmakčalanu 1916. g. avg. mes.
- gde tri brata padoše na bojnom polju
- i ostaviše spomen rodu svome
- da ji žale i oplakuju
- koje retko majka ovake rodi.
- Da im svaki Srbin kaže
- Slava im i prosta im duša
- ovakim herojima.
- Ovaj spomen podigoše im
- iz poštovanja
- zet Savo Gvozdenović,
- svom mužu Radovanu i deverima Cmiljka,
- svom ocu Radovanu i stričevima Anka.
Izvor
uredi- Radivojević Dragutin M, Kamena kazivanja ratnika: moravički krajputaši, „Litopapir” Čačak, 1995.