* * *
Marko Kraljević i trista i tri Turčina
Fala Bogu, fala jedinome,
sabraše se trista i tri Turca,
sabrali se na ramno Kosovo,
vino pijev i se razgovarav,
„Kako ćemo Marka da ufatimo?" 5
Ozdol ide mlado kaluđerče:
„Pomoz Bogom trista i tri Turca!"
„Bog pomogo, mlado kaluđerče!"
Zdraviše mu tristo i tri čaše;
„Nesam doša za vino i rakiju, 10
no sam doša Marka da otpuštim!"
Jadan Marko diza glavu (gore),
diza glavu, ne mož da gu digne,
diza ruke, ne mož da gi digne,
diza noge, ne mož da gi digne; 15
pa sabraja trista i tri Turca,
„Glejte, glejte (trista i tri) Turci,
kakose (to) nebo preotvara!"
jadni Turci svi na gore glavu...
.................................................... 20
samo trojica na dole pogledali;
na jednoga oči mu izvrteja,
pa mu daje i stapa i torbu,
selske ovce da čuva;
na drugoga oči mu izgoreja, 25
pa mu daje i stapa i torbu,
da ide po narod da prosi;
na trećega ruke mu prekratija,
pa mu daje guslu na mos da sviri!
|
|
Reference
Izvor
Vladimir Bovan, Lirske i epske pesme Kosova i Metohije (studentski zapisi srpskih narodnih umotvorina sa Kosova i Metohije); Priština, Institut za srpsku kulturu; Beograd, Narodno delo, Stručna knjiga; Istok, Dom kulture, 2001., str. 501.
