Kosovski boj (pesma)

Istom kneže naredio vojsku,
Na Kosovo udariše Turci.
Mače vojsku Bogdan Juže stari,
S devet sina, devet Jugovića,
Kako devet sivih sokolova;
U svakog devet hiljad' vojske,
A u Juga dvanaest hiljada;
Pa se biše i sekoše s Turci:
Sedam paša biše i ubiše,
Kad osmoga biti započeše,
Al' pogibe Bogdan Juže stari,
I izgibe devet Jugovića,
Kako devet sivih sokolova,
I njihova sva izgibe vojska.
Makoš' vojsku tri Mrnjavčevića,
Ban Uglješa i vojvoda Gojko
I sa njima Vukašine kralje;
U svakoga tri'est hiljad' vojske,
Pa se biše i sekoše s Turci:
Osam paše biše i ubiše,
Devetoga biti započeše,
Pogiboše dva Mrnjavčevića,
Ban Uglješa i vojvoda Gojko;
Vukašin je grdnih rana dop'o,
Njega Turci s konjma pregaziše;
I njihova sva izgibe vojska.
Mače vojsku herceže Stepane:
U hercega mnoga silna vojska,
Mnoga vojska, šezdeset hiljada;
Te se biše i sekoše s Turci:
Devet paša biše i ubiše,
Desetoga biti započeše,
Al' pogibe herceže Stepane,
I njegova sva izgibe vojska.
Mače vojsku srpski knez Lazare:
U Laze je silni Srbalj bio,
Sedamdeset i sedam hiljada;
Pa razgone po Kosovu Turke,
Ne dadu se ni gledati Turkom,
Da kamoli bojak biti s Turci;
Tad bi vlada nadvladao Turke,
- Bog ubio Vuka Brankovića!
On izdade tasta na Kosovu;
Tada Lazu nadvladaše Turci,
I pogibe srpski knez Lazare,
I njegova sva izgibe vojska,
Sedamdeset i sedam hiljada:
Sve je sveto i čestito bilo,
I milome Bogu pristupačno!