Istorija vizantijskog carstva (Š. Dil) 11
| ←bibliografija | ISTORIJA VIZANTIJSKOG CARSTVA Pisac: Šarl Dil |
NAPOMENA
1) Prevodilac je dopunio ovu knjigu analitičnim registrom i bibliografijom rasprava iz vizantiske istorije i jugoslovensko-vizantiskih odnosa koje su štampane na srpskohrvatskom jeziku smatrajući da će time olakšati izučavanje ove važne naučne oblasti svima onima koji za nju imaju interesa, ali su još nedovoljno upućeni.
Kod sastavljanja bibliografije težilo se što većoj potpunosti (toga radi pregledani su skoro svi naučni i neki važniji književni časopisi), ali ona nije mogla biti postignuta poglavito iz sledeća dva razloga: a) što na našem jeziku još uvek ne postoji (sem stare Novakovićeve) nikakva opširnija opšta bibliografija i b) što je u nekim slučajevima bilo teško odlučiti se koja dela da se unesu u ovu bibliografiju a koja ne, jer zbog isprepletanosti odnosa između srednjevekovnih Jugoslovena i Vizantinaca skoro svaka rasprava iz naše srednjevekovne istorije dodiruje i pitanja iz istorije Vizantije. Zbog toga su osim radova iz čisto vizantiske istorije ovde pomenuti još samo oni koji o jugoslovensko-vizantiskim političkim i kulturnim vezama raspravljaju na neposredniji način.
Rasprave su raspoređene u nekoliko glavnih odeljaka (ni tu se granica nije mogla katkad postaviti) po azbučnom redu pisaca a ne po hronološkom redu događaja koji se iznose, jer je izbor vrlo mali.
Prevodi nisu unošeni; i oni su, uostalom, malobrojni, na pr.: Ј. V. Bury, Rasprava "De administrando imperio" (u Vjesniku kralj. zem. arhiva X. 1908), J. Bidlo, Vizantijska kultura (Zagreb, 1924), Š. Dil, Vizantiske slike I-II (Beograd, 1928 i 1930), a iznad svega od Jirečeka Istorija Srba I-IV (Beograd, 1922-1925).
2) Registar je uglavnom izrađen za potrebe studenata. Pored imena vladalaca (sem vizantiskih careva i despota Mistre i latinskih carigradskih careva, čiji se spisak nalazi na str. 159-162), papa i patrijaraha carigradskih i aleksandriskih stavljene su godine vladanja, a pored imena ostalih ličnosti stavljene su godine rođenja i smrti ili samo smrti, ako su poznate, i to u zagradi, a ako nisu poznate označen je vek kome većim delom svoga života pripadaju.
Kada je Dil pored prezimena navodio i ime ličnosti one su u registru navedene pod imenom, a kada je navodio samo prezime njihovo je ime stavljeno u zagradu iza prezimena.
Gradovi koji više ne postoje označeni su u zagradi sa stari, a ako su promenili ime njihov današnji naziv stavljen je takođe u zagradu (sve ovo ukoliko se moglo doći do podataka). Isti je slučaj i sa oblastima. Kod lokalizovanja gradova i oblasti uzeta je za bazu karta Sredozemni svet u doba Justinijana koja je priložena uz ovu knjigu. Slova M. A. u zagradi znače Mala Azija.
3) Potpunosti radi pominje se da su itacizam i vitacizam, kao i odbacivanje nastavaka, što je moguće doslednije sprovedeni da bi se unela izvesna potrebna ujednačenost u naše veoma neujednačeno transkribovanje grčkih vlastitih imenica. - Isto tako napominje se da su u tekstu izvršene nekolike sitnije ispravke, naročito u pitanju naziva Samuilove države, godina njegove vladavine i imena njegovog oca, gde su uneti rezultati domaće istoriske nauke. Pošto je ovo pitanje i inače važno za nas i pošto je potrebno sa njime se upoznati sva literatura o Samuilu na našem jeziku, nažalost veoma oskudna, izdvojena je u zaseban odeljak. - Vaseljenski sabori označavani su prema računanju pravoslavne crkve, po kome ih ima svega sedam, a ne prema računanju katoličke.
Ovih nekoliko napomena, možda izlišnih, učinjene su radi šire čitalačke publike.
G. Dr. Dragutinu Anastasijeviću, profesoru beogradskog univerziteta, koji je sa retkom predusretljivošću i ljubaznošću pregledao u rukopisu bibliografiju i registar, popravio ih i dopunio, pomogao mi oko ujednačenja transkripcije i dao mi mnogobrojne korisne napomene i na ovom mestu izražavam svoju duboku zahvalnost.
Prevodilac