Dve odluke Velike Narodne Skupštine
1. Molimo vladu bratske Srbije, da na kongresu mira zastupa naše interese
2. Priključujemo se Kraljevini Srbiji, koja svojim dosadanjim radom i razvitkom ujamčava slobodu, ravnopravnost, napredak u svakom pravcu ne samo nama, nego i svima slovenskim pa i neslovenskim narodima, koji snama zajedno žive.
3. Ovaj naš zahtev hoće da pomogne ujedno i težnje sviju Jugoslovena, jer je i naša iskrena želja da srpska vlada, udružena sa Narodnim Većem u Zagrebu učini sve, da dođe do ostvarenja jedinstvene države Srba, Hrvata i Slovenaca pod vodstvom kralja Petra i njegove dinastije.
4. I zato, da bi ova skupština pomogla sa svoje strane ostvariti jedinstvenu državu sviju Slovena, Srba, Hrvata i Slovenaca bira dva člana, koja će stajati na usluzi srpskoj vladi: Jašu Tomića (Novi Sad) i Blaška Rajića (Subotica) i bira dva člana, koja će stajati na usluzi Narodnom Veću u Zagrebu: dr Jovana Manojlovića (Subotica) i Vasu Stajića (Novi Sad).
Nesrpskim i neslovenskim narodima, koji ostaju u našim granicama, obezbeđuje se svako pravo, koji žele, da kao manjina očuvaju i razvijaju svoje narodno biće.
A tako isto zahteva skupština ova, da se onim Srbima, Bunjevcima i Šokcima, koji i dalje ostaju izvan naših granica u drugim državama, obezbedi pravom zaštite manjine njihov narodni opstanak i razvitak, kao i pravo, da se ti Srbi od nove srpske države mogu slobodno, kulturno i ekonomski potpomagati i u tom će se strogo držati načela uzajamnosti (reciprociteta).
Ovo važi naročito za Srbe u Budimskoj Eparhiji i za Bunjevce i Šokce izvan granica nape države, koji će ostati izvan okvira srpske zemlje, i kojima se ima obezbediti potrebni deo narodno-crkvenog imetka, odnosno prihoda dosadašnje Karlovačke Mitropolije.
Banat, Bačka i Baranja, u granicama, koje povuče antantina balkanska vojska, proglašuje se danas 12. Novembra 1918. na Narodnoj Skupštini u Novom Sadu, na osnovu uzvišenog načela narodnog samoodređivanja ocepljenim, kako u državopravnom, tako i u političkom i privrednom pogledu, od Ugarske.
Zbog toga Narodna Skupština postavlja Veliki Narodni Savet, kojem je izvršni organ Narodna Uprava.
Narodni Savet čine pedeset članova izabranih iz ove Narodne Skupštine
Narodni Savet donosi potrebne uredbe i naredbe , postavlja Narodnu Upravu i vrši nadzor nad njom.
Narodnu Upravu čine ovi odseci:
|
1. Politički poslovi 2. Unutrašnji poslovi 3. Pravosuđe |
4. Prosveta (škola i crkva) 5. Finansije 6. Saobraćaj |
7. Privreda 8. Prehrana i snabdevanje 9. Socijalne reforme |
10. Narodno zdravlje 11. Narodna odbrana |
Na čelu svakog odseka stoji Narodni Poverenik sa zamenikom i potrebnim osobljem.
Narodna Uprava upravljaće označenom teritorijom na osnovu načela potpune slobode i ravnopravnosti za sve narode. Svaki građanin ima neosporno pravo, da na svom maternjem jeziku opšti sa svima vlastima
Do konačnog organizovanja nove naše države Narodna Uprava upravljaće, po mogućnosti, prema postojećim zakonima i zakonskim naredbama.
Sedište Velikom Narodnom Savetu i Narodnoj Upravi je Novi Sad.
Ako dve stotine članova ove Narodne Skupštine, koja postavlja Narodni Savet, ma iz kojeg razloga, u pitanjima administracije, zatraži ponovni saziv Narodne Skupštine, dužan je Narodni Savet sazvati Narodnu Skupštinu u roku od 14 dana
Dr. Babijan Malagurski Stevan Mihaldžić Dr. Ignjat Pavlas, Pavle Tatić, Dr. Slavko Miletić, Dr. Ljudevit Mičatek Božidar Popović Jovan Hranilović
Dr. Dušan Bošković Mita Đorđević Dr. Jovan Latinčić Dušan Tušanović