Daj me, mamo mori, za 'ajduk Nikolcu

* * *


Daj me, mamo mori, za 'ajduk Nikolcu

„Daj me, mamo mori, daj me, za 'ajduk Nikolcu,
za 'ajduk Nikolcu."
„Ne te davam, mori ćerko, za 'ajduk Nikolcu,
ćv te dadu, mori ćerko, za momče jormanče."
Pa gu dala mori majka, za momče jormanče. 5
Tri godine more kučka, s momče ne zborila,
kad nastupi, more nano, četvrta godina,
tad je ona mori nano, s njega prezborila:
„Sprem' se, sprem’ se, mori momče, ti momče jormanče,
će idemo more momče, ju babu na gosti." 10
Progovara more momče, toj momče jormanče:
„Slegni, slegni mori Ano, dole u Jarove,
te izberi more Ano, do dva dobra konja."
Te izbrala mori Ana, oba đoka konja,
te pojdoše mori nano, u babu na gosti. 15
Kad su došli mori nano, niz vise klisure,
teška ga je more momče, dremka uhvatila.
Progovara more momče, toj momče jormanče:
„Vikni, vikni mori Ano, vikni, zapej glasno."
Ne smem, ne smem mori momče, od ’ajduk Nikolcu." 20
Pa viknala mori Ana, tanko, glasovito,
te se čulo nano, tri sata mesto.
Dočuja ga mori nano, toj ‘ajduk Nikolca:
„Stan'te, stan'te, bre družina, stan'te saslušajte.
to što peva more, tanho, glasovito, 25
to je Ana, bre družino, Ana Damnjanova.
Ana ide bre družina u majku na gosti.“
Sretnao gi mori nano, toj 'ajduk Nikolca,
boriše se mori nano, dva dana i noći.
Do kolena mori nano, u krvu vstanaše, 30
progovara mori nano, toj momče jormanče:
„Brkni, brkni mori Lno u to desno džepče,
pa izvadi mori Ano, moje zlatno nožće,
pa udari mori Ano, koga tebi drago."
Pa brknala mori Ana ju to desno džepče, 35
izvadila mori Ana, toja zlatno nožće,
pa udari mori Ana, na momče jormaiče.
Hitro ih je mori nano, momče prodohitri,
ne moga mu mori nano, da odseče glavu,
već zakači mori nano u lijevu ramu. 40
Uze momče more nožće, te udari, te udari 'ajduk Niholcu,
odseče mu glavu.


Pevač i mesto zapisa

  • Selo Biljača
  • Peva: Božidar Mitrović, 1934.

Reference

Izvor

  • Narodne pesme i igre u okolini Bujanovca, Etnografski institut SANU, Beograd, 1980., str. 145-146.