Aleksa Šantić

Pustite me! Meni nije
    U toj vrevi život drag;
Gdje 'no ljepše sunce grije
I plavo se nebo svija,
Gdje 'no zlatno klasje njija
    Slatkin dahom vjetrić blag;

Tamo, tamo, za tom gorom
    Gdje plodove štiti Bog,
I gdje rano, rânom zorom,
Uz šuštanje bistrih vrela,
Zvone zvonca mirnih sela -
    Tamo nađoh mira svog!

Tamo, tamo u samoći,
    Na me čeka neven moj...
I u danu i u noći
O njemu mi duša sniva, -
U dva ona oka živa
    Gleda sunce i dan svoj!

Ne treba mi drugog blaga -
    Svega mi je dao Bog!
Moje blago moja draga,
Sa nje mi je život mio,
U njoj mi je svijet cio
    I sva radost srca mog!

O, slatka su njena usta -
    Poljubac joj tako blag!
A kosa joj meka, gusta,
U njedrima ruže dvije,
Pod ružama srce bije,
    Divno srce - alem drag!

Pustite me! Tamo, tamo,
    Gdje 'no slatki slušam poj,
Gdje me radost sreta samo
I gdje ljepše sunce grije,
Tamo mi je, tamo mi je,
    Nebo moje, život moj!