* * *


Godine razmirne

Stano le, Stano, kalućerice,
odila li si skoro na pazar,
videla li si čudo golemo
kako se moma sama prodava,
sama prodava, lice ne dava? 5
Otuda idu dvoica Turci,
pa si pituju mlado devojče:
„Zašto se, mori, sama prodavaš,
sama prodavaš, lice ne davaš?
Da li si nemaš nikoga nigde?” 10
„Kad su bile godin' razmirne,
i ja si imam dvojica brajća,
i oni su si veru menili,
veru menili, tursku primili".
Pa đu pituju dvoica Turci: 15
„Ima li nekoj negde belegu?"
„Koga smo bili sviti malečći,
bašta ni praji ivur na kolo,
izlete ivur Marka udari,
na desnu stranu, u desnu vedžu; 20
Marko si ima ličnu belegu,
o' desnu stranu, na desnu vedžu".
Podiže Marko prveno vešče
poznala sestra rodženog brata,
zagrli sestra dvoica braća; 25
grle se, ljube troica braća,
jedan za drugog, troica crkli!

Datoteka:Murat Sipan vinjeta.jpg


Reference

Izvor

  • Dragoljub Simonović: Narodne pesme iz Istočne i Južne Srbije, Beograd, 1988., str. 55-56.