Vile odnose Ružicu djevojku

* * *


Vile odnose Ružicu djevojku

Polećela dva vrana gavrana,
S krili lete, a perjem govore:
„Moja krila, da bi odagljila!
Kud ste mene danas zanijela,
Đeno nema drvca nikakvoga, 5
Samo jedno drvo oraovo;
Pod njim leži jato jaganjaca,
I kod njih su tri čobana mlada,
I š njima je Ružica djevojka,
Kod Ružice,bunar vode ladne. 10
Sagnu s Ruža da s vode napije,
K njoj dolazi vila na konjicu:
S jednom zmijom konja zauzdava,
Drugom zmijom konja ošibuje,
Pa uzima Ružicu djevojku, 15
Uzima je za bijelu ruku,
Pa je baca za se na konjica.
Ona bježi preko polja ravna,
Za njom lete tri čobana mlada:
„Bogom tebi, prebijela vilo! 20
Ostav nami Ružicu djevojku,
Nek ti bude jato jaganjaca!”
Al govori prebijela vila:
„Neću, bome, tri čobana mlada;
Meii majka Ružu obećala, 25
Kad je Ruža u bešici bila,
Onda j Ruža majci zaplakala,
Al govori stara mila majka:
„Šuti, Ružo, odnijele te vile!”
Nisam ćela u Ružu dirati, 30
Dok joj iije udaje dorasla!”


Reference

Izvor

  • Antologija srpske narodne lirsko-epske poezije Vojne Krajine, Izabrala, priredila i predgovor napisala Slavica Garonja - Radovanac, Stručna knjiga, Beograd, 2000, str. 99.