Vaznesenje
Razaram bola sve tamnice tvrde,
Gdje tako dugo akrepi me dave
I ujedima truju me i grde.
Letim i smrzle grudi mi se krave -
Rukama hvatam plamenove zore,
Oni me dižu u svodove plave.
I šume, trepte, šire se, i gore
U vihorima radosti, i sile,
Pobjeda slavnih što se jutros hore
Sve od Vardara pa do Soče mile.
Moj bog, u meni što je mrtav bio,
Probudio se i u grotlo spile
Očaja moga sve izvore slio.
I sad kô more, gde svjetlilo grije,
Moja se duša širi. I niz cio
Okean njeni, kome kraja nije,
Galebi kruže, svud borovi brode;
I s harfom, gorda i ljepša od svije',
Na krmi blista kraljica slobode!