Гон огни грауе олтраггио, аффанно, е цура

Gon ogni graue oltraggio, affanno, e cura
Писац: Динко Рањина

* * *

2.

Gon ogni graue oltraggio, affanno, e cura,
   Sopportando ogni duol di nortal guerra
   Ogn'animal, che viue, e alberga in terra,
   La libertate hauer cerca, e procura.
Ed io, che soffro ogni hor penosa, e dura 5
   Seruitù, che mi pon quasi sotterra,
   Sol per cagion di voi, in cui si serra
   Beltà, che i cor del petto e lice, e fura:
Acciò, che del mio amor perpetuo e degno
   Habbia uostra sembianza ad hora ad hora, 10
   Chiudo tenacemente entro il mio core.
Come il uerme, ch'à se medesmo ogn'hora
   Mal cauto, altrui per dar vita, e sostegno
   Fa la terra prigione, oue al fin muore.

Originalni izvor

Il secondo volume delle rime scelte da diversi eccellenti autori, nuovamente mandato in luce. In Vinegia, appresso Gabriel Giolito. MDLXIV, str. 578-592. (578)

Izvor

M. Rešetar: Talijanske pjesme Dinka Ranjine, Građa za povijest književnosti hrvatske, knjiga 4, JAZU, Zagreb, 1904, str. 136-137.

Овај текст је у јавном власништву у Србији, Сједињеним државама и свим осталим земљама са периодом заштите ауторских права од живота аутора плус 70 година јер је његов аутор, Динко Рањина, умро 1607, пре 417 година.