О, Стојане, млад Стојане, што те паша синоч ока? — И ја не знам што ме ока! Дужан нес’м, кабат нес'м. Појил сам му јучер коња, 5 пашината беше љуба, закачи ме с’с јелече, мора да ме за тој ока.