Ситан камен до камена (33)



[Ситан камен до камена]

Ситан камен до камена,
зелен, здравац до колена,
пратише ме да га берем,
за дан, за два по три струка,
за недељу цела кита. 5
Сама кита проговара:
„Не дајте ме невестама,
већ ме дајте девојкама;
невесте ме ружно носе,
ваздан носе на главицу, 10
а вечером под главицом.
Девојке ме лепше носе,
ваздан носе на главицу,
а увече у чашицу,
у чашицу, у водицу.“ 15



Примедба уреди

Певач и место записа уреди

Референце уреди

Извор уреди

  • Коста П. Манојловић, Народне мелодије из источне Србије, Научна књига, Београд, 1953., стр. 40.