Пјесма Петровој гори



Пјесма Петровој гори

Да ли знате, моја браћо драга,
како нам је Петровац настрада'?
Офензива четрдесет друге,
у тој гори снашле су нас туге,
у тој гори, ај! 5
..............................................
Оста нама гробље крај болнице,
оста нама, ој!
гробље крај болнице.

Из тог гробља, земуница крви,
ту се крише рањеници први 10
и са њима болничарка млада,
она бјеше из Загреба града.

Гора плаче, гора сузе лије:
„Ђе се моја историја крије?"
„Горо моја, немој плакат’ више, 15
о теби се историја пише."

Партизанко, мој зелени боре,
на Петровцу градит’ ћемо дворе
и на двору звезда петокрака
за споменик нашијех јунака. 20
И на двору крупним слов’ма пише:
„Ту се Осма борила највише!"

Датотека:Murat Sipan vinjeta.jpg



Референце уреди

Извор уреди

  • Народне пјесме, пословице и слике из живота и обичаја Срба на Кордуну. Књ. 2, сакупио и уредио Станко Опачић-Ћаница, Загреб: Просвјета, 1987., стр. 135.