Застоја се сл’нце



Застоја се сл’нце

Застоја се сл’нце насред небо,
па си гледа редом и по поље
како момче с’с две косе коси,
с’с две косе три откоса тера:
јед’н откос — љиљак и босиљак, 5
друђи откос — трава детелина,
трећи откос — зелена покрива.



Референце уреди

Извор уреди

  • Драгослав Манић Форски, Антологија лужничких народних песама, Бабушница : [б. и.], 1974., стр. 26.