Зарече се лудо младо, Лазаре

* * *


[Зарече се лудо младо, Лазаре]

Девојци

Зарече се лудо младо, Лазаре[1]
да не иде у механе,
да не пије рујно вино.
Зарече се, не стрпе се
не стрпе се ни до пладне 5
отиде си на механе,
напи си се рујно вино,
одсече си русе косе.
Јаха коња дом да иде
у срећу му мала мома; 10
на главу јој крчаг воде.
Учуди се лудо младо:
да ли вода та да проспе,
да ли китка да ву узне,
да ли мома да целива. 15
Воду ће си па наточи,
макар да је утопила.
Китку ће си па набере
макар да је и малена.
Мома ће си да целива. 20
Три пут гу је целиваја,
три су капке крв падале.
Да бласовиш младо лудо.


Референце

  1. Уза сваки ред додаје се: Лазаре.

Напомена

Извор

  • „Цариградски гласник", бр. 10; 7. III 1902, стр. 4. Коста Аранђеловић: Лазарице (Стајовци и околина - Прешевска каза) II