Зажњи, Ружо

Полегла је, полегла је бегова белија - и!
Од понора до бегова двора.
Зажњи, Ружо, теб' је лака рука,
лака рука, т'нка половина!



Референце уреди

Извор уреди

  • Момчило Златановић и Станиша Тошић, Чудно дрво - лирске народне песме југоисточне Србије, Градина, Ниш, 1971., стр. 106.