Бајање од ветар

Полетела девет витла ветра
преко девет горе,
преко девет воде.
Девет горе девет воде
осушише, пресушише. 5
Девет становни’ камена разбише.
Усту, усту, девет ветра!



Напомена уреди

Овако се баје ономе ко ометен јаким ноћним ветром залута па не може „да потреви село", већ дође кући тек сутрадан.

Казивач: Грлица Димитријевић, с. Шарбановац.

Референце уреди

Извор уреди

  • Бања (рукописни зборник), Нота, Књажевац 1978, стр. 126.