Ђул девојћа

Ђул девојћа испод ђул заспала,
ђул се рони по лице вој пада.
Девојћа му тијо говорила:
„Не рони се, ти ђуле, на мене,
и ја сам се млада удомила, 5
удомила, добро намерила,
намерила свекра и свекрву,
намерила четири з’лвице.
Једна носи воду у стовницу,
па ми каже: „Оми ми се, снајке." 10
Друга носи пребела пешћира,
па ми каже: „Обриши се, снајке."
Трећа носи сјајно огледало,
па ми каже: „Огледај се, снајке."
Четврта чешаљ ми приноси, 15
па ми каже: „Очешљај се, снајке."



Референце уреди

Извор уреди

  • Драгослав Манић Форски, Антологија лужничких народних песама, Бабушница : [б. и.], 1974., стр. 22.